2 - ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Μια κοινωνική επανάσταση είναι η πράξη, μέσα από την οποία η τάξη που είναι ο φορέας των καινούργιων παραγωγικών συνθηκών ιδρύει την πολιτική κυριαρχία πάνω από τη κοινωνία. Η προλεταριακή επανάσταση δεν παρεκκλίνει από αυτό τον ορισμό, αλλά οι προϋποθέσεις και το περιεχόμενό της διαφέρουν βασικά από τις επαναστάσεις του παρελθόντος.

Επειδή αυτές οι επαναστάσεις βρισκόντουσαν στο κατώφλι ανάμεσα σε δυο τρόπους παραγωγής που ήταν χαρακτηρισμένοι από ανεπάρκεια, είχαν το καθήκον να αντικαταστήσουν την κυριαρχία μιας εκμεταλλευόμενης τάξης με την κυριαρχία μιας άλλης εκμεταλλευόμενης τάξης. Αυτό το γεγονός καθρεφτίστηκε στην αντικατάσταση μιας μορφής κυριότητας με μια άλλη μορφή κυριότητας, ένα είδος προνομίων με ένα άλλο είδος προνομίων.

Η προλεταριακή επανάσταση, όμως, επιδιώκει το στόχο να αντικαταστήσει τις παραγωγικές συνθήκες, οι οποίες στηρίζονται στην ανεπάρκεια, με παραγωγικές συνθήκες που βασίζονται στην υπεραφθονία. Γι’αυτό η προλεταριακή επανάσταση σημαίνει το τέλος όλων των μορφών κυριότητας, όλων των προνομίων και όλων των εκμεταλλεύσεων.
Αυτές οι διαφορές δίνουν στην προλεταριακή επανάσταση τις εξής ιδιότητες, τις οποίες η εργατική τάξη πρέπει να καταλάβει και να κατέχει για να τις εκτελέσει επιτυχώς:

  1. Η προλεταριακή επανάσταση είναι η πρώτη μορφή επανάστασης που λαμβάνει χώρα παγκοσμίως. Μπορεί να κατορθώσει τους στόχους τις μόνο εάν επεκταθεί σε όλες τις χώρες, διότι πρέπει να αποβάλλει την κατάργηση της προσωπικής ιδιοκτησίας και όλα τα τοπικά, περιφερειακά και εθνικά εμπόδια, τα οποία συσχετίζονται με την προσωπική ιδιοκτησία. Η επέκταση της κυριαρχίας του καπιταλισμού σε παγκόσμιο πεδίο κατάφερε να γίνει αυτή η αναγκαιότητα και μια δυνατότητα.
  2. Για πρώτη φορά στην ιστορία η επαναστατική τάξη του αύριο είναι ταυτόχρονα και η εκμεταλλευόμενη τάξη του παλιού συστήματος. Γι’αυτό το λόγο δεν μπορεί να στηριχθεί καθόλου στην οικονομική εξουσία στην κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας. Σε αντίθεση με την ιστορία μέχρι τώρα προηγείται αναγκαστικά η ανάληψη της πολιτικής εξουσίας μέσω του προλεταριάτου από την μεταβατική περίοδο, στην οποία η εξουσία των καπιταλιστικών παραγωγικών συνθηκών καταστράφηκαν προς όφελος των κομμουνιστών.
  3. Το γεγονός ότι για πρώτη φορά μια κοινωνική τάξη είναι ταυτόχρονα εκμεταλλευόμενη και επαναστατική σημαίνει επιπλέον, ότι ο αγώνας της ως εκμεταλλευόμενη τάξη δεν μπορεί σε καμιά χρονική στιγμή να αντιταχθεί ή να χωριστεί από τον αγώνα της ως επαναστατική τάξη. Αντιθέτως. ‘Όπως ο μαρξισμός ανέκαθεν διαβεβαίωνε κατά των μικροαστικών θέσεων και των θέσεων του Προυντόν, η εξέλιξη του επαναστατικού αγώνα θα οριστεί μέσω της εμβάθυνσης και της γενίκευσης του προλεταριακού αγώνα ως εκμεταλλευόμενη τάξη.